VAZGEÇMEK ERDEMİ

Bazen sıkı sıkı sarılırız isteğimize. Israrla isteriz." Hayırlısıysa da olsun, hayırlı değilse de olsun" duruşunda sabit dururuz. Ama dilimiz çevremizdekilere "AA, tabii ki de yok canım, tabi ki de hayırlısıysa olsun" deriz.  Tabi ki de söylediklerimiz yalan, tabi ki de bunu biliyoruz. Çevremize "hayırlısını istiyoruz" havasını verdikten sonra kendimizle baş-başa kaldığımızda "olsun, Allah’ım, ne olur olsun" kelimelerini dilimizden çeşmeden su akar gibi döküyoruz çoğumuz değil mi?

  Aslında gerçek olan nedir, biliyor musunuz? Vazgeçmenin ağırlığı kadar mutlu bir adım olduğunun farkına varmak. Evet, o adım ağır bir adımdır. O adımı atarken nefesin kesiliyor, eline silah alarak son ümitlerinin kalbine döküyorsun tüm kurşunları ve kendi elinle hepsini mezara koyuyorsun. Elinin tersiyle yanaklarından akan tuzlu göz yaşlarını silerek arkana bakmadan, yoluna devam ediyorsun. Bir ,iki, üç ....ne kadar zor olursa olsun evet dört, beş ve diğer adımlarını atıyorsun.

  Geride kalbin kalmıştır, geride ruhun kalmıştır, varlığın, dengen, bütün benliğin kalmıştır. Ve en acısı da hepsi ses sese vererek seni geriye çağırıyorlar. İşte en önemli nokta orası.
  Unutma, gittiğin yolda aklın seninledir. Dönersen tekrar ümitlerin doğulacak, sana yürüyecek, elini tutacak, "hayırlıysa da, hayırsızsa da olsun, Allah’ım" diyerek  hakkında şer olan bile olursa "razıyım, tabiyim, bana gelsin" diye çağıracaksındır.

   Dönmezsen, arkana geri bakmazsan ya vazgeçtiğin arkandan koşacaktır, ya daha iyisi önüne çıkacaktır. O acı sandığın adımların aslında senin kurtuluşundur. Ama o anda hissetmiyorsun, fark etmiyorsun. Belki de hissediyorsun da, fark ediyorsun da - ama kabullenemiyorsun. Kabullenirsen kurtuluşun başlıyor, mutluluğun başlıyor.
   Güzel dostlar, hayat bizim sandığımız kadar uzun değildir. Bu yazıyı okuduktan sonra sizi üzen, sizi ezen, ruhunun hükmünü eline geçiren, sizin hayatınızı istediği gibi yöneten ne varsa hepsinden vaz geçin. Vaz geçin ki, ya onlar arkanızdan koşsun, ya önünüze en iyisi, çok iyisi çıksın.

   Vazgeçmek erdemini tatmanız dileğimle…
                
                                                                                                   DUYGU YILMAZ